LAUDACJA
Promotor, profesor Marian Łukaniszyn
Z głębokim i prawdziwym wzruszeniem pragnę przedstawić sylwetkę prof. dr. hab. inż. Kazimierza Zakrzewskiego, Honorowego Przewodniczącego Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk, profesora zwyczajnego Politechniki Łódzkiej, który ma dzisiaj otrzymać godność doktora honoris causa Politechniki Opolskiej.
Wzruszenie moje jest tym większe, że to Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki Politechniki Opolskiej, którego dziekanem jestem drugą kadencję, wnioskował o nadanie tej najwyższej godności akademickiej.
Wręczany dziś doktorat honorowy jest dla Profesora Kazimierza Zakrzewskiego dowodem uznania środowiska polskich uczelni technicznych.
W 2008 roku podczas Międzynarodowej Konferencji Maszyn Elektrycznych przypadł jubileusz siedemdziesięciolecia wybitnego i jednego z najaktywniejszych elektryków polskich. Profesor Kazimierz Zakrzewski urodził się w Łodzi 6 lutego 1938 r. jako jedyne dziecko Kazimierza i Ireny z Łosiewskich. Rodzice, właściciele zakładu krawieckiego, z radością, ale jednocześnie z powszechnym w owym czasie niepokojem, przyjęli powiększenie rodziny. 1 września 1939 r. po wybuchu II wojny światowej, a następnie okupacji Łodzi włączonej jako Litzmannstadt do Warthegau – do utworzonej nowej prowincji Rzeszy Niemieckiej, nastąpił bardzo trudny okres. Życie rodziny upływało w atmosferze obawy o życie, co K. Zakrzewski trwale zapamiętał, ponieważ jako pięcioletnie dziecko był świadkiem bestialstwa okupanta.
Nauczanie początkowe rozpoczął w domu jeszcze przed zakończeniem wojny. Dzięki temu w 1945 r. mógł podjąć naukę od drugiego oddziału szkoły powszechnej, którą ukończył w 1950 r. W tymże roku został przyjęty do Państwowego Gimnazjum i Liceum Nr XV w Łodzi mieszczącego się przy ulicy Drewnowskiej. Profesor K. Zakrzewski jest przekonany, że to szkoła wraz z domem rodzinnym, zapewniły mu nie tylko gruntowne podstawy wykształcenia, ale także utrwaliły społeczne zachowania nacechowane wysokim morale. W roku 1954, mając szesnaście lat z odznaczeniem zdał maturę i bez egzaminu wstępnego został przyjęty na Wydział Elektryczny Politechniki Łódzkiej.
Wybór studiów technicznych wynikł zarówno z zainteresowań naukami ścisłymi jak i chęci uzyskania praktycznej wiedzy inżynierskiej. W latach pięćdziesiątych w kraju rozpoczął się wielokierunkowy rozwój przemysłu. W Łodzi modernizowano i rozbudowywano przemysł włókienniczy, chemiczny, metalowy, a zwłaszcza elektrotechniczny. Między innymi rozbudowano zakłady „Elektrobudowa” produkujące transformatory i rozpoczęła się także budowa wielkiej fabryki transformatorów i aparatury trakcyjnej ELTA. Te okoliczności skłoniły K. Zakrzewskiego do wyboru na trzecim roku studiów specjalności maszyny elektryczne, którą w Katedrze Maszyn Elektrycznych i Transformatorów kierował prof. Eugeniusz Jezierski – wybitny specjalista w dziedzinie transformatorów.
