Studenci Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki będą pracować na najnowocześniejszym sprzęcie prosto z przemysłu: dzięki wsparciu firmy El Piast na wydziale utworzono dziewięć stanowisk dydaktyczno-testowych przeznaczonych do nauki, testowania i tworzenia od podstaw algorytmów sterowania dla szeroko rozumianej automatyki.
– Takie wsparcie to oczywiście bardzo dobra wiadomość.Przemysł coraz częściej widzi, że warto współpracować z uczelniami wyższymi, technicznymi. To są korzyści dla obu stron. Z jednej strony my, jako uczelnia techniczna jesteśmy w stanie kształcić na najnowocześniejszym sprzęcie, tym co w tej chwili jest w użyciu, ale z drugiej strony też dla firmy, która przekazuje nam ten sprzęt, ponieważ studenci uczą się na nim, jest duża szansa, że zatrudnią się w tej firmie w przyszłości – mówi prof. Marcin Lorenc, rektor Politechniki Opolskiej.
W składzie firmy El Piast są już absolwenci naszej uczelni. – W tej chwili zatrudniamy prawie 80 osób, realizujemy mnóstwo projektów, średnio wdrażamy jeden system BMS dziennie, więc zapotrzebowanie na kadrę pracowniczą i inżynierów jest ogromne, dlatego też postanowiliśmy wesprzeć Politechnikę Opolską. Wiemy, że jest duże zapotrzebowanie na specjalistów z zakresu automatyki sterowania, elektroników wykazujących się wiedzą praktyczną, którą mogą w większości uzyskać dopiero po ukończeniu studiów. Tutaj, z uwagi na rozwiązania, które są bardzo popularne, zwłaszcza na rynku polskim, można też uzupełnić tę wiedzę teoretyczną i można też, już na żywym organizmie, napisać algorytm sterowania, który później może być aplikowany już na działające urządzenia – relacjonuje Beata Kluczberg z El Piast. Wartość przekazanego sprzętu to ponad 160 tysięcy złotych.
– Przekazane urządzenia zostały specjalnie zaprojektowane do sali dydaktycznej, więc to jest bardzo świeży projekt, długo dopracowywany. Tester dydaktyczny opiera się na sterowniku swobodnie programowalnym ELP11R32L, który jest naszym flagowym sterownikiem, który może być wykorzystany do sterowania wszystkimi, tak naprawdę, systemami technicznymi, zaczynając od centrali klimatyzacyjno-wentylacyjnej, poprzez sterowanie pompami, tak naprawdę zastosowania są nieograniczone – dodaje Beata Kluczberg.
Jak zaznacza dr inż. Michał Kozioł, laboratoriumma charakter interdyscyplinarny, zatem będą mogli z niego korzystać wszyscy studenci Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki. – Znajduje się w nim dziewięć stanowisk dydaktycznych wyposażonych w programowalne sterowniki, operatorski panel, jak i całą gamę wejść i wyjść, które umożliwiają nam szeroko pojętą możliwość programowania sterowania automatycznego. Są to komercyjne sterowniki, które umożliwiają sterowanie i symulacje bardzo szeroko pojętej automatyki, zarówno budynkowej, jak i procesowej – wylicza dr inż. Michał Kozioł.
– Za pomocą tego urządzenia jesteśmy w stanie, na podstawie przygotowanego algorytmu sterowania, zasymulować pewne warunki związane z temperaturą, z wilgotnością, z wyjściami analogowymi, z wyjściami cyfrowymi, jaki z wyjściami temperaturowymi. Na tym urządzeniu mamy sterownik swobodnie programowalny, który jest sercem całego urządzenia. Te potencjometry, jak i wejścia, wyjścia służą nam do załączania bądź do wyłączania poszczególnych wyjść, czy to cyfrowych, czy analogowych. W przypadku analogowych mamy potencjometry, gdzie możemy wybierać od 0 do 10 V i znowu symulować dane warunki, i które mamy uwzględnione w algorytmie sterowania – tłumaczy Igor Kluczberg,przedstawiciel firmy El-Piast wskazując na przykładowy, wgrany algorytm sterowania, służący do zarządzania i sterowania centralą klimatyzacyjno-wentylacyjną.
– Na pierwszym ekranie mamy widoczne odczytywane temperatury: tu mamy temperaturę z pomieszczenia, tutaj możemy sobie nastawić temperaturę, jaką mamy żądaną, czyli w zakresie od 16 do 24°C, jak i wyższym i żądaną temperaturę na zewnątrz. Za pomocą tych przycisków i dzięki algorytmowi sterowania, jesteśmy w stanie te temperatury wykazywać i sprawdzać, czy mamy je w odpowiednim miejscu i dobrze ujęte w algorytmie sterowania. W tym momencie, kiedy wyłączyłem wyjście PD1, zniknął nam odczyt temperatury pomieszczenia i odczyt temperatury zewnętrznej.
Mamy tu pokazane różne widoki, które też jesteśmy w stanie od początku do końca zaprogramować i zaprojektować za pomocą narzędzia macrocontrol. Na ostatnim widoku rysuje nam się pełna wizualizacja centrali klimatyzacyjno-wentylacyjnej wraz z pewnymi dynamicznymi grafikami, pokazującymi wentylator nawiewny, wywiewny, filtry, stopień zabrudzenia filtra, który mamy badany na podstawie wyjść analogowych, presostatu, czy to przetwornika, którego oczywiście tutaj nie mamy, ale za pomocą tego urządzenia jesteśmy w stanie sobie te warunki zasymulować tak, jak byśmy mieli przed sobą centralę klimatyzacyjno-wentylacyjną i próbowali napisać do niej odpowiedni algorytm sterowania – objaśnia Igor Kluczberg.
